Baza wyszukanych fraz
Stopnie
Stroje regionalne i ludowe, suknie ślubne, materiał na firany
Czo³em!
Rozpoznawanie stopni wojskowych zawsze by³o moj± piêt± achillesow±.
Pragnê zatem podzieliæ siê moimi ustaleniami, bo mog± przydaæ siê innym.
Prze³om XVIII i XIX wieku by³ szczególnie produktywny je¿eli chodzi o kwestie wojskowe. Sztuka prowadzenia dzia³añ zbrojnych, taktyka, uleg³a g³êbokim przeobra¿eniom. Podobnie du¿e zmiany zaistnia³y i w umundurowaniu. Mundur, pomijaj±c kwestiê rozpoznawcz± przynale¿no¶ci do rodzaju broni, mia³ biæ w oczy swoim bogactwem dodaj±c splendoru osobie go nosz±cej. Szczególnie rozbudowane, bardzo bogate by³y mundury oficerskie. Aby nie pope³niæ gafy i zarazem wykazaæ siê wiedz± wojskow±, nale¿a³o znaæ rangi wojskowe.
W XVIII wieku naramienniki oficerskie nazywane by³y SZLIFAMI, a w XIX EPOLETAMI z francuskiego "epaulette".
Genera³ dywizji - dwa epolety z bulionami. Epolety srebrne z trzema gwiazdkami oraz podwójny haft generalski na czapce, ko³nierzu, wy³ogach na rêkawach i piersi.
Genera³ brygady - dwa epolety srebrne z dwiema gwiazdkami, oraz pojedynczy haft na szczegó³ach jak wy¿ej.
Pu³kownik - epolety na obu ramionach, ale z drobniejszymi bulionami.
Podpu³kownik - na lewym ramieniu epolet z bulionami, na prawym ramieniu kontrepolet, czyli naramiennik bez bulionów.
Major - epolety jak wy¿ej z ta¶m± wierzchni± srebrn± lub z³ot± stosownie do rodzaju broni. Ró¿nica w torsadzie wê¿szej ni¿ u podpu³kownika.
Kapitan - na lewym ramieniu epolet z frêdzlami, na prawym kontrepolet.
Porucznik - takie same epolety jak u kapitana, lecz na ta¶mie jeden prêcik karmazynowy.
Podporucznik - takie same epolety jak u porucznika ale na wierzchniej ta¶mie dwa karmazynowe prêciki.
Proszê wklepaæ te wiadomo¶ci, bo a nó¿ siê przydadz±.
Pozdrowienia.
A jak siê ma http://napoleon.org.pl/plansze.php ten szkic?
ostatnia plansza.
Brawo Robercie!
Widzê ¿e jeste¶ czujny, ale z ca³ym szacunkiem, to jeszcze nale¿y sprawdziæ.
A ten podporucznik to jaki¶ taki dziwny...
Dobra jeszcze popatrzymy.
Pzdr - D.
A mo¿e te Wasze niedomówienia a propo oznaczeñ wynikaj± po¶rednio ze zmian regulaminowych m.in. w 1812 roku, jak to pokazuje dla przyk³adu jedna z czeskich stron ?
http://www.gardeausterlitz.cz/historie_hodnosti.htm
wynikaj± po¶rednio ze zmian regulaminowych m.in. w 1812 roku Bardzo ciekawe, pomy¶limy.
Pzdr - D.
Rêka nie rêka, ale Darku szacunek za akcje edukacyjne na forum
Pzdr.
R.
Brawo Robercie!
Widzê ¿e jeste¶ czujny, ale z ca³ym szacunkiem, to jeszcze nale¿y sprawdziæ.
A ten podporucznik to jaki¶ taki dziwny...
Dobra jeszcze popatrzymy.
Pzdr - D.
W Ksi±¿ce B. Gembarzewskiego znalezione,
" Podporucznik takie¿ naramienniki, na ta¶mie za¶ dwa prêciki krzy¿owane na 1/8 cala szerokie z jedwabiu karmazynowego."
Wojsko Polskie - Ksiêstwo Warszawskie 1807-1814
Wydano
Warszawa
Gebethner i Wolff
Kraków. G. Gebethner i Sp.
1905
Reprint
Poznañ 2003
Wydawnictowo Kurpisz S.A.
Strona 107
Ubiór dla pu³ków piechoty
Ale jak to krzy¿owanie wygl±da³o
Czo³em!
Rozpoznawanie stopni wojskowych zawsze by³o moj± piêt± achillesow±.
Pragnê zatem podzieliæ siê moimi ustaleniami, bo mog± przydaæ siê innym.
Prze³om XVIII i XIX wieku by³ szczególnie produktywny je¿eli chodzi o kwestie wojskowe. Sztuka prowadzenia dzia³añ zbrojnych, taktyka, uleg³a g³êbokim przeobra¿eniom. Podobnie du¿e zmiany zaistnia³y i w umundurowaniu. Mundur, pomijaj±c kwestiê rozpoznawcz± przynale¿no¶ci do rodzaju broni, mia³ biæ w oczy swoim bogactwem dodaj±c splendoru osobie go nosz±cej. Szczególnie rozbudowane, bardzo bogate by³y mundury oficerskie. Aby nie pope³niæ gafy i zarazem wykazaæ siê wiedz± wojskow±, nale¿a³o znaæ rangi wojskowe.
W XVIII wieku naramienniki oficerskie nazywane by³y SZLIFAMI, a w XIX EPOLETAMI z francuskiego "epaulette".
Genera³ dywizji - dwa epolety z bulionami. Epolety srebrne z trzema gwiazdkami oraz podwójny haft generalski na czapce, ko³nierzu, wy³ogach na rêkawach i piersi.
Genera³ brygady - dwa epolety srebrne z dwiema gwiazdkami, oraz pojedynczy haft na szczegó³ach jak wy¿ej.
Pu³kownik - epolety na obu ramionach, ale z drobniejszymi bulionami.
Podpu³kownik - na lewym ramieniu epolet z bulionami, na prawym ramieniu kontrepolet, czyli naramiennik bez bulionów.
Major - epolety jak wy¿ej z ta¶m± wierzchni± srebrn± lub z³ot± stosownie do rodzaju broni. Ró¿nica w torsadzie wê¿szej ni¿ u podpu³kownika.
Kapitan - na lewym ramieniu epolet z frêdzlami, na prawym kontrepolet.
Porucznik - takie same epolety jak u kapitana, lecz na ta¶mie jeden prêcik karmazynowy.
Podporucznik - takie same epolety jak u porucznika ale na wierzchniej ta¶mie dwa karmazynowe prêciki.
Proszê wklepaæ te wiadomo¶ci, bo a nó¿ siê przydadz±.
Pozdrowienia.
A jak siê ma http://napoleon.org.pl/plansze.php ten szkic?
ostatnia plansza.
Brawo Robercie!
Widzê ¿e jeste¶ czujny, ale z ca³ym szacunkiem, to jeszcze nale¿y sprawdziæ.
A ten podporucznik to jaki¶ taki dziwny...
Dobra jeszcze popatrzymy.
Pzdr - D.
A mo¿e te Wasze niedomówienia a propo oznaczeñ wynikaj± po¶rednio ze zmian regulaminowych m.in. w 1812 roku, jak to pokazuje dla przyk³adu jedna z czeskich stron ?
http://www.gardeausterlitz.cz/historie_hodnosti.htm
wynikaj± po¶rednio ze zmian regulaminowych m.in. w 1812 roku Bardzo ciekawe, pomy¶limy.
Pzdr - D.
Rêka nie rêka, ale Darku szacunek za akcje edukacyjne na forum
Pzdr.
R.
Brawo Robercie!
Widzê ¿e jeste¶ czujny, ale z ca³ym szacunkiem, to jeszcze nale¿y sprawdziæ.
A ten podporucznik to jaki¶ taki dziwny...
Dobra jeszcze popatrzymy.
Pzdr - D.
W Ksi±¿ce B. Gembarzewskiego znalezione,
" Podporucznik takie¿ naramienniki, na ta¶mie za¶ dwa prêciki krzy¿owane na 1/8 cala szerokie z jedwabiu karmazynowego."
Wojsko Polskie - Ksiêstwo Warszawskie 1807-1814
Wydano
Warszawa
Gebethner i Wolff
Kraków. G. Gebethner i Sp.
1905
Reprint
Poznañ 2003
Wydawnictowo Kurpisz S.A.
Strona 107
Ubiór dla pu³ków piechoty
Ale jak to krzy¿owanie wygl±da³o