Baza wyszukanych fraz
WOJNY NAPOLEOŃSKIE. OPERACJE WOJSKOWE LOUISA-GABRIELA ...
Stroje regionalne i ludowe, suknie Ĺlubne, materiaĹ na firany
WOJNY NAPOLEOŃSKIE. OPERACJE WOJSKOWE LOUISA-GABRIELA SUCHETA 1809-1811. TOM I
Autor: Rafał Masłowiecki
Wydawnictwo: Attyka
Oprawa: Twarda
Strony: 252
Nota wydawcy: Wojny napoleońskie na okres kilkunastu lat zmieniły mapę Europy. Po złamaniu przez Napoleona sił IV koalicji w 1807 roku zapoczątkowany został trwający aż do 1813 roku okres hegemonii Francji na starym kontynencie. Seria zwycięskich kampanii toczonych przez cesarza doprowadziła do powstania w Europie całego systemu państw satelickich, podporządkowanych napoleońskiej Francji. Kres tej hegemonii nastąpił w wyniku dwóch wydarzeń – nieudanej wyprawy na Rosję i podkopującej siły Cesarstwa, niekończącej się wojny na Półwyspie Iberyjskim. Wojna w Hiszpanii była dziwną wojną. Napoleon starał się kierować działaniami z Paryża, nie mając jakiegokolwiek pojęcia o realiach, w jakich przyszło prowadzić jego generałom kampanie za Pirenejami. Wśród tych działań szczególną rolę miały odegrać operacje Louisa-Gabriela Sucheta, zdaniem wielu, w tym i samego Napoleona, najzdolniejszego z dowódców francuskich. To właśnie od nich mamy zamiar rozpocząć prezentację cyklu publikacji poświęconych wojnom napoleońskim. Z uwagi na obszerność tematu problematyce związanej z operacjami marszałka Sucheta poświęcono aż dwa tomy. W pierwszym z nich zostały omówione między innymi: bitwy pod Alcañiz, María i Belchite, działania militarne w Aragonii i Walencji na przełomie 1809 i 1810 roku, oblężenie Léridy, Mequinenzy i Tortosy oraz zdobycie Tarragony. Tematem tomu drugiego będą: wyprawa do Katalonii, bitwa pod Saguntem, zajęcie Walencji, operacje prowadzone w 1812 roku i pierwszej połowie 1813 roku oraz dzieje odwrotu do Francji. W planach autora są kolejne publikacje poświęcone końcowemu etapowi wojny Napoleona na Półwyspie Iberyjskim.
WOJNY NAPOLEOŃSKIE. OPERACJE WOJSKOWE LOUISA-GABRIELA SUCHETA 1811-1814. TOM II
Autor: Rafał Masłowiecki
Wydawnictwo: Attyka
Oprawa: Twarda
Strony: 230
Nota wydawcy: Wojna na Półwyspie Iberyjskim okazała się dla napoleońskiej Francji prawdziwym węzłem gordyjskim. Cesarz mógł wysłać za Pireneje nawet kilkaset tysięcy żołnierzy, a i tak nie byłby w stanie spacyfikować Hiszpanii. Podejmowane na przestrzeni lat próby podporządkowania sobie półwyspu przez Francuzów przypominały przysłowiową walkę z wiatrakami. W tej nieszczęśliwej wojnie, której rozpętania Napoleon żałował do końca życia, najbardziej kompetentnym dowódcą francuskim okazał się Louis-Gabriel Suchet, jedyny generał cesarski, który otrzymał buławę marszałkowską dzięki sukcesom w Hiszpanii. Wszystkie prowadzone przez niego operacje przeciwko twierdzom hiszpańskim mogłyby zostać wpisane do kanonów sztuki oblężniczej. Działając pod Walencją książę Albufery udowodnił, że potrafi osaczyć, a następnie zmusić do kapitulacji armię niemal tak liczną, jak jego własna. Po odwołaniu przez Napoleona części oddziałów, którymi Suchet dowodził, na wyprawę do Rosji i klęsce wojsk Marmonta w bitwie pod Salamanką książę Albufery musiał przejść do defensywy i obrony zajmowanych terenów przed Hiszpanami i Anglikami. Z zadania tego wywiązał się znakomicie, nie dopuszczając do utraty nawet najmniejszej części okupowanych przez wojska cesarskie terytoriów. To, że w końcu zmuszony został do wycofania się do Francji, spowodowane było nie sukcesami walczących z nim sił koalicyjnych, lecz ogólną sytuacją strategiczną armii napoleońskich w Europie.
WOJNY NAPOLEOŃSKIE. OPERACJE WOJSKOWE LOUISA-GABRIELA SUCHETA 1809-1811. TOM I
Autor: Rafał Masłowiecki
Wydawnictwo: Attyka
Oprawa: Twarda
Strony: 252
Nota wydawcy: Wojny napoleońskie na okres kilkunastu lat zmieniły mapę Europy. Po złamaniu przez Napoleona sił IV koalicji w 1807 roku zapoczątkowany został trwający aż do 1813 roku okres hegemonii Francji na starym kontynencie. Seria zwycięskich kampanii toczonych przez cesarza doprowadziła do powstania w Europie całego systemu państw satelickich, podporządkowanych napoleońskiej Francji. Kres tej hegemonii nastąpił w wyniku dwóch wydarzeń – nieudanej wyprawy na Rosję i podkopującej siły Cesarstwa, niekończącej się wojny na Półwyspie Iberyjskim. Wojna w Hiszpanii była dziwną wojną. Napoleon starał się kierować działaniami z Paryża, nie mając jakiegokolwiek pojęcia o realiach, w jakich przyszło prowadzić jego generałom kampanie za Pirenejami. Wśród tych działań szczególną rolę miały odegrać operacje Louisa-Gabriela Sucheta, zdaniem wielu, w tym i samego Napoleona, najzdolniejszego z dowódców francuskich. To właśnie od nich mamy zamiar rozpocząć prezentację cyklu publikacji poświęconych wojnom napoleońskim. Z uwagi na obszerność tematu problematyce związanej z operacjami marszałka Sucheta poświęcono aż dwa tomy. W pierwszym z nich zostały omówione między innymi: bitwy pod Alcañiz, María i Belchite, działania militarne w Aragonii i Walencji na przełomie 1809 i 1810 roku, oblężenie Léridy, Mequinenzy i Tortosy oraz zdobycie Tarragony. Tematem tomu drugiego będą: wyprawa do Katalonii, bitwa pod Saguntem, zajęcie Walencji, operacje prowadzone w 1812 roku i pierwszej połowie 1813 roku oraz dzieje odwrotu do Francji. W planach autora są kolejne publikacje poświęcone końcowemu etapowi wojny Napoleona na Półwyspie Iberyjskim.
WOJNY NAPOLEOŃSKIE. OPERACJE WOJSKOWE LOUISA-GABRIELA SUCHETA 1811-1814. TOM II
Autor: Rafał Masłowiecki
Wydawnictwo: Attyka
Oprawa: Twarda
Strony: 230
Nota wydawcy: Wojna na Półwyspie Iberyjskim okazała się dla napoleońskiej Francji prawdziwym węzłem gordyjskim. Cesarz mógł wysłać za Pireneje nawet kilkaset tysięcy żołnierzy, a i tak nie byłby w stanie spacyfikować Hiszpanii. Podejmowane na przestrzeni lat próby podporządkowania sobie półwyspu przez Francuzów przypominały przysłowiową walkę z wiatrakami. W tej nieszczęśliwej wojnie, której rozpętania Napoleon żałował do końca życia, najbardziej kompetentnym dowódcą francuskim okazał się Louis-Gabriel Suchet, jedyny generał cesarski, który otrzymał buławę marszałkowską dzięki sukcesom w Hiszpanii. Wszystkie prowadzone przez niego operacje przeciwko twierdzom hiszpańskim mogłyby zostać wpisane do kanonów sztuki oblężniczej. Działając pod Walencją książę Albufery udowodnił, że potrafi osaczyć, a następnie zmusić do kapitulacji armię niemal tak liczną, jak jego własna. Po odwołaniu przez Napoleona części oddziałów, którymi Suchet dowodził, na wyprawę do Rosji i klęsce wojsk Marmonta w bitwie pod Salamanką książę Albufery musiał przejść do defensywy i obrony zajmowanych terenów przed Hiszpanami i Anglikami. Z zadania tego wywiązał się znakomicie, nie dopuszczając do utraty nawet najmniejszej części okupowanych przez wojska cesarskie terytoriów. To, że w końcu zmuszony został do wycofania się do Francji, spowodowane było nie sukcesami walczących z nim sił koalicyjnych, lecz ogólną sytuacją strategiczną armii napoleońskich w Europie.